Comments on Part III: First Prey

Pages: 1

ShinyCharizard
Story: Scyther's Story
Chapter: Part III: First Prey

Disturbing…

[06/29/2012 13:42:59]

ShinyCharizard
Story: Scyther's Story
Chapter: Part III: First Prey

Disturbing…

[06/29/2012 13:42:35]

mamma
Story: Scyther's Story
Chapter: Part III: First Prey

Lýsingin á þróun pokemons er svipuð umbreytingu lirfu í púpu í fiðrildi, ekki satt?

Áhugaverð setning í lok undirkafla um að descitharnir myndu ekki komast yfir, heldur læra að fela. Flottur endir.

Svo finnst mér gaman að bera saman dýr sem fæðast með veiðieðli, og allir leikir unganna eru undirbúningur. Pokemonar virðast ekki fæðast með þetta eðli, heldur læra þeir það. Og þar sem þeir tala og skilja tungumál annarra pokemona og manna, þá verður miklu meiri áskorun fyrir þá að drepa sína fyrstu bráð. Menn sem læra að drepa t.d. lax eða rjúpu, skilja ekki tungumál laxins eða rjúpunnar. Svo þeir finna aldrei til með þeim á sama hátt. Í rauninni eru pokemonarnir (alla vega þessi tegund), þjálfaðir morðingjar. Því það heitir morð þegar þú drepur einhvern sem þú skilur og átt að geta fundið til með.


Reply: Þróun pokémons er hraðari og meira sjónarspil, en jú, "þróun" pokémona svipar mun meira til myndbreytingar skordýra en líffræðilegrar þróunar. Enda safnaði uppfinningamaður hugmyndarinnar um Pokémon skordýrum þegar hann var barn og langaði að endurskapa slíka skordýrasöfnun í tölvuleikjaformi.

Þeir fæðast vissulega með veiðieðli, og leikir þeirra snúast að mestu leyti um bardaga og þar með veiðar. Málið er hins vegar að þegar lífverur eru orðnar nógu greindar til að stjórnast af hærri hugarferlum en ekki hreinni eðlishvöt, þá flækist málið. Eitt af því sem ég vildi taka á í þessari sögu var hugmyndin um rándýr sem eru fær um samúð - hvernig gætu þau tekið á misræminu milli eðlislægrar þarfar sinnar fyrir að éta og hæfileikans til að finna til með fórnarlömbum sínum?

Ein leið er að líta svo óhagganlega á bráðina sem "hina" að samúðin hverfur, og það er það sem gerist oft í mannlegum átökum - fólk hættir að líta á andstæðinga sína sem fólk og verður þar með fært um hræðileg grimmdarverk gegn þeim. En hér ímyndaði ég mér samfélag sem tekur allt öðruvísi á vandanum. Þeir hætta ekki að líta á bráðina sem einstaklinga, heldur er í stað þess barið í þá að óttast ekki dauðann til að byrja með, á þeim grundvelli að þú getir drepið án hræsni ef þú ert óhræddur við að verða drepinn sjálfur. Út frá þessari réttlætingu snýst síðan stór hluti samfélags þeirra um að sanna að þeir óttist ekki dauðann.

Þar sem þeir eru rándýr og lifa í heimi þar sem öll raunhæf bráð er viti borin komast þeir ekki beinlínis hjá því að fremja morð, í mannlegum skilningi (annað sem mér finnst mjög áhugavert við hugmyndina um greind rándýr). Þeirra skilgreining á morði er því önnur og snýst um að brjóta gegn óskrifuðum reglum. Framhaldssagan (The Fall of a Leader) fer dýpra í heimspekina á bak við hugmyndir þeirra um siðferði, enda hafði ég mjög gaman af að velta henni fyrir mér.

(Og nei, þeirra heimspeki er ekki einhverskonar endurspeglun á minni eigin.)

[03/14/2012 17:29:51]

Everglider
Story: Scyther's Story
Chapter: Part III: First Prey

Vicious…But I guess I would think differently if I were a Scyther…Or maybe not.

[06/10/2011 04:22:00]

DaLucaray
Story: Scyther's Story
Chapter: Part III: First Prey

I don't understand the part where he's explaining why he should go after a boy, not a girl.

Reply: He is basically deducing that the boy is less likely to just run away and more likely to try to battle him, based on what he knows of humans.

[05/03/2010 13:43:14]

ShinyRedEon =D
Story: Scyther's Story
Chapter: Part III: First Prey

*gasps*

[04/14/2010 08:49:08]

Pages: 1